Sri Guru Granth Sahib Ji Posted on June 8, 2019 by nasha11 Sri Guru Granth Sahib Ji ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਲੇਤ ਹੀ ਸਤਿ ਸੁਹਾਣੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਤੁਹੀ ਤੁਹੀ ਤੁਹੀ ਤੁਹੀ ਦਿਹੰਦ ਸੁਈ ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ਤਬ ਇਹੁ ਨੰਦੁ ਕਹਾ ਥੋ ਰੇ ਓਅੰ ਸਾਧ ਸਤਿਗੁਰ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਨ ਮੰਤਾ ਤੁਲਾ ਧਾਰਿ ਤੋਲੇ ਸੁਖ ਸਗਲੇ ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਸੇਵਕੁ ਭਗਤ ਬਰਾਬਰਿ ਅਉਰੁ ਨ ਕੋਇ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਓਇ ਬੈਰਾਗੀ ਤਿਆਗੀ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਉ ਦੇਹੁਰਾ ਫਿਰੈ ਭੀ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਤੁਮ੍ ਪੇਖਤ ਸੋਭਾ ਮੇਰੈ ਆਗਨਿ ਅਪੁਨਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵਹੁ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਾ ਛੋਹਰਾ ਦੇਵਾ ਪਾਹਨ ਤਾਰੀਅਲੇ ਚਉਤੀਸ ਅਖਰ ਮਾਂਹੀ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭ ਦੁਨੀਆ ਛਾਰੁ ਸਲਾਮੁ ਜਬਾਬੁ ਦੋਵੈ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਪਰਮਗਤਿ ਚਾਹੈ ਹੈ ਕੋਈ ਰਾਮ ਪਿਆਰੋ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਚਲੁ ਰੇ ਬੈਕੁੰਠ ਤੁਝਹਿ ਲੇ ਤਾਰਉ ਝਗਰਾ ਏਕੁ ਨਿਬੇਰਹੁ ਰਾਮ ਮੈ ਬਿਗਰਿਓ ਬਿਗਰੈ ਮਤਿ ਅਉਰਾ ਜਹ ਖੇਲੈ ਸ੍ਰੀ ਨਾਰਾਇਨਾ ਗਰੁੜ ਚੜੇ ਗੋਬਿੰਦ ਆਇਲਾ ਜਨ ਕੇ ਚਰਨ ਤੀਰਥ ਕੋਟਿ ਗੰਗਾ ਤੈ ਨਰ ਕਿਆ ਪੁਰਾਨੁ ਸੁਨਿ ਕੀਨਾ ਜਿਨਿ ਤ੍ਰਿਣ ਧਰਿ ਮੂੰਡ ਬਲਾਏ ਇਸੁ ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਕੋਈ ਜਾਗਤੁ ਰਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਪੜਤਾ ਟੀਕਾ ਸਹਿਤ ਸਹਜ ਕਥਾ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਅਤਿ ਮੀਠੀ ਮਤੁ ਦੇਖਿ ਭੂਲਾ ਵੀਸਰੈ ਕੀਰਤਿ ਸਾਥਿ ਚਲੰਥੋ ਰੁਣ ਝੁਣੋ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਬਾਬਾ ਅਬ ਨ ਬਸਉ ਇਹ ਗਾਉ ਮਨੁ ਮੋਤੀ ਜੇ ਗਹਣਾ ਹੋਵੈ ਆਜੁ ਨਾਮੇ ਬੀਠਲੁ ਦੇਖਿਆ ਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਗੁਰੂ ਜਪੁ ਪ੍ਰਾਨੀਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰੇ ਜਪੰਤਿ ਨਾ ਸੋਹੈ ਬਤੀਸ ਲਖਨਾ ਜਿਹ ਕੁਲਿ ਪੂਤੁ ਨ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰੀ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਉ ਦੇਹੁਰਾ ਫਿਰੈ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਰਤੈ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਤਿ ਹਥਿ ਕੀਨੀ ਜੋ ਹਮ ਸਹਰੀ ਸੁ ਮੀਤੁ ਹਮਾਰਾ ਹਮਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਹਿ ਉਬਰੇ ਬੇਢੀ ਕੇ ਗੁਣ ਸੁਨਿ ਰੀ ਬਾਈ ਜਬ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਸੰਤ ਮੰਡਲੀ ਸੋ ਸਲਿਤਾ ਗੰਗਾ ਹੋਇ ਨਿਬਰੀ ਸੇ ਥਾਇ ਪਏ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਲੋੜੇ ਵਿਰਲੈ ਕਾਹੂ ਨੇਤ੍ਰਹੁ ਡੀਠੀ ਭਗਤਾ ਕਾ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਕਾਹੇ ਨ ਬਾਲਮੀਕਹਿ ਦੇਖ ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਦਸ ਅਸਟ ਸਿਧਾਈ ਰਾਜਾ ਸਗਲੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਹੈ ਕੋਊ ਐਸੋ ਹਮਰਾ ਮੀਤੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਮੀਤੁ ਮਿਲਾਇਓ ਰਹਉ ਚਰਣਹ ਸੰਗਿ ਲਗਾ ਸੰਤ ਖੇਲਹਿ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਗੋਪਾਲਾ ਤੂ ਹੀ ਵਸਹਿ ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗਾ ਕੋਈ ਐਸੋ ਰੇ ਭਗਤੁ ਤੂ ਭਗਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਭਗਤਾ ਤਾਣੁ ਤੇਰਾ ਜਨ ਕੀ ਕੇਤਕ ਉਪਮਾ ਕਹੀਐ ਰਾਮ ਕਹਤ ਜਨ ਕਸ ਨ ਤਰੇ ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਅਖਰ ਦੁਇ ਭਾਖਿ ਧਰਮੁ ਕਉਨੁ ਗਜਿ ਕੀਨਾ Waheguru ਅਜਹੂੰ ਬਲਿ ਕੇ ਦੁਆਰ ਖਰੋ ਅਬ ਰਾਖਹੁ ਦਾਸ ਭਾਟ ਕੀ ਲਾਜ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਾਧ ਸੰਗਿ ਮੇਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ਜੋੜਣਹਾਰਾ ਸੰਤੁ ਰਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਜਾਪ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੇਇ ਕੀਏ ਸੰਤ ਮੀਤਾ ਧੰਨ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਸਾਹਿਬ ਜੀਓ ਕੇਸੌ ਸਾਂਵਲੀਓ ਬੀਠੁਲਾਇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਤ ਨਹੀ ਦੁਖੁ ਜਮਹ ਆਉ ਹਮਾਰੈ ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ਬੇਢੀ ਕੇ ਗੁਣ ਸੁਨਿ ਰੀ ਬਾਈ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਸੰਗਿ ਲੇ ਮੋਹਿ ਉਧਰਹੁ ਪੂਰਬ ਕਰਮ ਅੰਕੁਰ ਜਬ ਪ੍ਰਗਟੇ ਕਿਉ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਲੇਹਿ ਮੂਰਖ ਨਿਲਾਜ ਰੇ ਰਾਖਹੁ ਸੰਤ ਸੰਗਾਹਿ ਹੀਉ ਅਰਾਪਉਂ ਦੇਹੁ ਸਦੇਸਾ ਬੇਦੁ ਬਡਾ ਕਿ ਜਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਈ ਸਿਖ ਉਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਚਲੇ ਬਿਰਥਾ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਤਨੁ ਅੰਧ ‘ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ’ ਬਾਣੀ ਕੀ ਹੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਨਾਇ ਸਿਮਰਣ ਤੇ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਜੁਗਾਂ ਦੇ ਮਹਾਤਮਾ ਬੰਧਨ ਤੇ ਛੁਟਕਾਵੈ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵੈ ਵਾਇਰਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਮੁਖ ਉਪਾਅ ਰਾਜਾ ਮੇਰਾ ਰਾਮ ਚੰਦੁ ਦੀਵਾਲੀ ਦੀ ਰਾਤਿ ਦੀਵੇ ਰਾਮ ਰਾਮ ਬੋਲਿ ਰਾਮ ਰਾਮ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਕਰਿ ਪਿਰਹੜੀ ਗੁਰ ਸਿਖਾ ਲਹਦਾ ਭਾਲਿ ਕੈ ਸਭ ਖਲਕ ਸੈਆਨੀ ਮੈ ਬਉਰਾ ਹਲੇਮੀ ਰਾਜ ਹਰਿ ਸੰਤੁ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪਰਵਾਣੁ ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਹੀਏ ਆਨਿ ਸਾਧੂ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਦਰਵਾਰ ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਮਿਟਹਿ ਜਨ ਸੇਵਾ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਪੜੇ ਕਾ ਕਿਆ ਗੁਨੁ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਉ ਦੇਹੁਰਾ ਫਿਰੈ ਮੁਕਤਿ ਬੈਕੁੰਠ ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਸੰਤ ਬੇਦੁ ਕਹੰਦਾ ਅਸਥੰਭੰ ਸਾਧ ਸ੍ਵਜਨਹ ਉਨ ਸਮਸਰਿ ਅਵਰ ਨ ਦਾਤੇ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਾਸੀ ਝੂਠਾ ਮਦੁ ਮੂਲਿ ਨ ਪੀਚਈ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੰ ਨਹ ਸਿਮਰੰਤਿ ਅਗਿਆਨੀ ਨਾ ਹਮ ਹਿੰਦੂ ਨ ਮੁਸਲਮਾਨ ਨੈਨ ਸੰਤੋਖੇ ਪ੍ਰਭ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ਨਿਕਟਿ ਹਰਿ ਨਿਕਟਿ ਹੀ ਬਸਤੇ ਬਿਨੁ ਦਾਗੇ ਭਗਿ ਜਾਈ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਠਾਕੁਰ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ਜੈਸੀ ਰਾਖੀ ਲਾਜ ਭਗਤ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਕੀ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਨ ਮੰਤਾ ਹਰਿ ਪੰਖ ਲਗਾਇ ਮਿਲੀਜੈ ਨਾਰਾਇਣ ਸਾਧ ਸੰਗਿ ਨਰਾਇਣ ਸਾਧੂ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਦਰਵਾਰ ਸਫਲੁ ਓਹੁ ਮਾਥਾ ਸੰਤ ਨਮਸਕਾਰਸਿ ਰਾਮ ਸਿਮਰਿ ਰਾਮ ਸਿਮਰਿ ਰਾਮ ਸਿਮਰਿ ਭਾਈ ਕੋਟਿ ਕਰਮ ਬੰਧਨ ਕਾ ਮੂਲੁ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਗੁਰ ਲਾਹਿ ਪਾਰਦੋ ਸੰਤ ਚ ਓਲ੍ਹਗ ਓਲ੍ਹਗਣੀ ਗਾਵਹੁ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਣ ਗੀਤ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੧ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੨ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੩ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੪ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੫ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੬ ਜਬ ਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਾਜਨੁ ਲਾਗਾ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਝੂਠਿ ਦੇਹੀ ਕੋਟਿ ਅਪ੍ਰਾਧ ਸਾਧ ਸੰਗਿ ਮਿਟੈ ਭਜੁ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਰਾਮ ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਤੇ ਸਾਧੂ ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸੁਆਮੀ ਜੋ ਭਾਣੇ ਸੇ ਮੇਲਿਆ ਕੋਈ ਐਸਾ ਸੰਤ ਮੋ ਕਉ ਪਿਰਹਿ ਮਿਲਾਵੈ ਹਰਿ ਕਾ ਸੰਤੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਤੁਮ ਸੋ ਠਾਕੁਰੁ ਅਉਰੁ ਨ ਦੇਵਾ ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਜਪੀ ਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਧਿਆਈ ਨਾਮੇ ਕੇ ਸੁਆਮੀ ਲਾਹਿ ਲੇ ਝਗਰਾ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਭਗਤਿ ਤੇ ਬਾਹਜ ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਨਿਹਾਲ ਸਾਧ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਵਸੈ ਚਤੁਰ ਬੇਦ ਪੂਰਨ ਹਰਿ ਨਾਇ ਪ੍ਰੇਮੁ ਜਾਇ ਤਉ ਡਰਪੈ ਤੇਰੋ ਜਨੁ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦ ਚਵਿਆ ਜਾਪ ਤਾਪ ਦੇਵਉ ਸਭ ਨੇਮਾ ਜਹ ਦੇਹੁਰਾ ਨ ਮਸੀਤਿ ਛੈਲ ਲੰਘੰਦੇ ਪਾਰਿ ਗੋਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਿਆ ਜਿਨ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਹੇਤ ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੀਨੀ ਸਾਜਨਹਿ ਸਾਧੂ ਜਨ ਇਹ ਬਾਣੀ ਰਸਨਾ ਭਾਖੀ ਓਨਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਨਾਨਕ ਤਉ ਫਿਰਿ ਦੂਖ ਨ ਥੀਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵ ਦੇਖਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਨੈਨੀ ਤਿਨ ਕਉ ਕਾਲ ਨ ਖਾਤੇ ਪੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਨਾਨਕੁ ਜੀਜੈ ਸਿਮਰਣੰ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੰ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੇ ਪੂਜਹੁ ਸਦ ਪੈਰਾ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਤਿ ਹਥਿ ਕੀਨੀ ਤੂ ਭਗਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਭਗਤਾ ਤਾਣਿ ਤੇਰਾ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਜਿਨਿ ਮਾਣਿਓ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਹਿ ਤੇ ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਕਦਿ ਨਾਨਕ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ਭਗਤ ਦਾ ਗੁਰੂ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਧੂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਅਤਿ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੁਰ ਜੋਤਿ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਿਸ ਗਲ ਵਿਚ ਸਫ਼ਲਤਾ ਰਾਮ ਭਤਾਰ ਗੁਰੂ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਧਰਮ ਕਰਮ ਵਿਅਰਥ ਹਨ ਗੁਰੂ ਕੰਤ ਜੀਵ ਇਸਤਰੀ ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਗਲੀ ? ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਪੂਜਕ, ਪਿਤਰ ਪੂਜਕ ਨਹੀਂ ਕ੍ਰਿਸਨ ਚਰਾਵਤ ਗਾਊ ਰੇ ਬਿਮਾਰੀ ਵੀ ਕਰਤੇ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਹੈ ਜਗਤ ਉਧਾਰਣ ਸੇਈ ਆਏ ਸੰਤ ਸਭਾ ਕਉ ਸਦਾ ਜੈਕਾਰੁ ਸੰਤਨ ਸੰਗਿ ਕਬੀਰਾ ਬਿਗਰਿਓ ਕਰਿ ਬੰਦੇ ਤੂ ਬੰਦਗੀ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਾ ਬਡਾ ਤਮਾਸਾ ਰਾਮਾ ਹਮ ਦਾਸਨ ਦਾਸ ਕਰੀਜੈ ਬਿਨੁ ਮਿਲਬੇ ਨਾਹੀ ਸੰਤੋਖਾ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਜੈਸੇ ਕੁਬਜ ਕੁਰੂਪ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਮਨਿ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਜਿਹ ਨਰ ਕਉ ਕੀਨੀ ਬਿਰਲੇ ਕਾਹੂ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਏਕ ਘੜੀ ਆਧੀ ਘਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸੁਧਿ ਆਈ ਨਰਨਰਹ ਨਮਸਕਾਰੰ ਜਬ ਕੀ ਮਾਲਾ ਲਈ ਨਿਪੂਤੇ ਧ੍ਰਿਗੰਤ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਸਨੇਹੰ ਚਾਰ ਬਜਰ ਕੁਰਹਿਤਾਂ ਵਾਹਗੁਰੂ ਤੇਰਾ ਸਭੁ ਸਦਕਾ ਜਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਕਾ ਧਾਮ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਹੋਲੀ ਕੀਨੀ ਸੰਤ ਸੇਵ ਸਿਖ ਕੌਣ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਨੇਮ ਕੀ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਕੀ ਹੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਨਾਇ ਸਿਮਰਣ ਅਤੇ ਸਾਧੂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਹੀ ਮੁਕਤੀ ਦਾ ਰਾਹ ਹਨ ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਜੁਗਾਂ ਦੇ ਮਹਾਤਮਾਂ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਨੂੰ ਡੰਡਉਤ ਪ੍ਣਾਮ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਅਤਿਅੰਤ ਜਰੂਰੀ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ ਨਾਲ ਗਹਿ ਗਚ ਪ੍ਰੇਮ ਰਾਮ ਰਾਇ ਸੋ ਦੂਲਹੁ ਪਾਇਓ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਪਾਰਬ੍ ਹਮ ਇੱਕ ਹਨ ਗੁਰੂ ਨੂ ਤਨ ਮਨ ਅਰਪਣ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਨਾਮ ਜਪਣ ਨਾਲ ਹੀ ਅਸਲ ਸੁਚੱਮਤਾ ਸਾਧੂ ਦੇ ਲੜ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨਾਮ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਭਗਤਾਂ ਕੋਲ ਭਗਤ ਦੁਨਿਆਵੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਦੇ ਮੁਥਾਜ ਨਹੀਂ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਅਤੇ ਸਿਮਰਣ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਸਭ ਵਿਅਰਥ ਗੁਰੂ ਸੰਗਤਿ ਅਤੇ ਬੰਦਗੀ ਸੰਤਹ ਚਰਨ ਮਾਥਾ ਮੇਰੋ ਪਉਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰੇ ਜਪੰਤਿ ਨਾ ਸੋਹੈ ਬਤੀਸ ਲਖਨਾ ਜਿਹ ਕੁਲਿ ਪੂਤੁ ਨ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰੀ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਉ ਦੇਹੁਰਾ ਫਿਰੈ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਰਤੈ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਤਿ ਹਥਿ ਕੀਨੀ ਜੋ ਹਮ ਸਹਰੀ ਸੁ ਮੀਤੁ ਹਮਾਰਾ ਹਮਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਹਿ ਉਬਰੇ ਬੇਢੀ ਕੇ ਗੁਣ ਸੁਨਿ ਰੀ ਬਾਈ ਜਬ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਸੰਤ ਮੰਡਲੀ ਸੋ ਸਲਿਤਾ ਗੰਗਾ ਹੋਇ ਨਿਬਰੀ ਸੇ ਥਾਇ ਪਏ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਲੋੜੇ ਵਿਰਲੈ ਕਾਹੂ ਨੇਤ੍ਰਹੁ ਡੀਠੀ ਭਗਤਾ ਕਾ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਕਾਹੇ ਨ ਬਾਲਮੀਕਹਿ ਦੇਖ ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਦਸ ਅਸਟ ਸਿਧਾਈ ਰਾਜਾ ਸਗਲੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਹੈ ਕੋਊ ਐਸੋ ਹਮਰਾ ਮੀਤੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਮੀਤੁ ਮਿਲਾਇਓ ਰਹਉ ਚਰਣਹ ਸੰਗਿ ਲਗਾ ਸੰਤ ਖੇਲਹਿ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਗੋਪਾਲਾ ਤੂ ਹੀ ਵਸਹਿ ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗਾ ਕੋਈ ਐਸੋ ਰੇ ਭਗਤੁ ਤੂ ਭਗਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਭਗਤਾ ਤਾਣੁ ਤੇਰਾ ਜਨ ਕੀ ਕੇਤਕ ਉਪਮਾ ਕਹੀਐ ਰਾਮ ਕਹਤ ਜਨ ਕਸ ਨ ਤਰੇ ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਅਖਰ ਦੁਇ ਭਾਖਿ ਧਰਮੁ ਕਉਨੁ ਗਜਿ ਕੀਨਾ ਅਜਹੂੰ ਬਲਿ ਕੇ ਦੁਆਰ ਖਰੋ ਅਬ ਰਾਖਹੁ ਦਾਸ ਭਾਟ ਕੀ ਲਾਜ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਉ ਦੇਹੁਰਾ ਫਿਰੈ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਾਧ ਸੰਗਿ ਮੇਲਾ ਭਗਤ ਬਰਾਬਰਿ ਅਉਰੁ ਨ ਕੋਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ਜੋੜਣਹਾਰਾ ਸੰਤੁ ਰਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਜਾਪ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੇਇ ਕੀਏ ਸੰਤ ਮੀਤਾ ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਸੇਵਕੁ ਤੁਮ ਸੋ ਠਾਕੁਰੁ ਅਉਰੁ ਨ ਦੇਵਾ ਕੋਟਿ ਅਪ੍ਰਾਧ ਸਾਧ ਸੰਗਿ ਮਿਟੈ ਭਜੁ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਰਾਮ ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਤੇ ਸਾਧੂ ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸੁਆਮੀ ਤੁਲਾ ਧਾਰਿ ਤੋਲੇ ਸੁਖ ਸਗਲੇ ਜੋ ਭਾਣੇ ਸੇ ਮੇਲਿਆ ਕੋਈ ਐਸਾ ਸੰਤ ਮੋ ਕਉ ਪਿਰਹਿ ਮਿਲਾਵੈ ਹਰਿ ਕਾ ਸੰਤੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਜਪੀ ਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਧਿਆਈ ਨਾਮੇ ਕੇ ਸੁਆਮੀ ਲਾਹਿ ਲੇ ਝਗਰਾ ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ਦਿਹੰਦ ਸੁਈ ਤੁਹੀ ਤੁਹੀ ਤੁਹੀ ਤੁਹੀ ਭੀ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਧੰਨ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਸਾਹਿਬ ਜੀਓ ਕੇਸੌ ਸਾਂਵਲੀਓ ਬੀਠੁਲਾਇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਤ ਨਹੀ ਦੁਖੁ ਜਮਹ ਆਉ ਹਮਾਰੈ ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ਬੇਢੀ ਕੇ ਗੁਣ ਸੁਨਿ ਰੀ ਬਾਈ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਸੰਗਿ ਲੇ ਮੋਹਿ ਉਧਰਹੁ ਪੂਰਬ ਕਰਮ ਅੰਕੁਰ ਜਬ ਪ੍ਰਗਟੇ ਕਿਉ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਲੇਹਿ ਮੂਰਖ ਨਿਲਾਜ ਰੇ ਰਾਖਹੁ ਸੰਤ ਸੰਗਾਹਿ ਹੀਉ ਅਰਾਪਉਂ ਦੇਹੁ ਸਦੇਸਾ ਬੇਦੁ ਬਡਾ ਕਿ ਜਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਈ ਸਿਖ ਉਹ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਚਲੇ ਬਿਰਥਾ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਤਨੁ ਅੰਧ ‘ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ’ ਬਾਣੀ ਕੀ ਹੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਨਾਇ ਸਿਮਰਣ ਤੇ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਜੁਗਾਂ ਦੇ ਮਹਾਤਮਾ ਬੰਧਨ ਤੇ ਛੁਟਕਾਵੈ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵੈ ਵਾਇਰਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਮੁਖ ਉਪਾਅ ਰਾਜਾ ਮੇਰਾ ਰਾਮ ਚੰਦੁ ਦੀਵਾਲੀ ਦੀ ਰਾਤਿ ਦੀਵੇ ਰਾਮ ਰਾਮ ਬੋਲਿ ਰਾਮ ਰਾਮ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਕਰਿ ਪਿਰਹੜੀ ਗੁਰ ਸਿਖਾ ਲਹਦਾ ਭਾਲਿ ਕੈ ਸਭ ਖਲਕ ਸੈਆਨੀ ਮੈ ਬਉਰਾ ਹਲੇਮੀ ਰਾਜ ਹਰਿ ਸੰਤੁ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪਰਵਾਣੁ ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਹੀਏ ਆਨਿ ਸਾਧੂ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਦਰਵਾਰ ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਮਿਟਹਿ ਜਨ ਸੇਵਾ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਪੜੇ ਕਾ ਕਿਆ ਗੁਨੁ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਉ ਦੇਹੁਰਾ ਫਿਰੈ ਮੁਕਤਿ ਬੈਕੁੰਠ ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਸੰਤ ਬੇਦੁ ਕਹੰਦਾ ਅਸਥੰਭੰ ਸਾਧ ਸ੍ਵਜਨਹ ਉਨ ਸਮਸਰਿ ਅਵਰ ਨ ਦਾਤੇ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਘਟਿ ਘਟਿ ਵਾਸੀ ਝੂਠਾ ਮਦੁ ਮੂਲਿ ਨ ਪੀਚਈ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੰ ਨਹ ਸਿਮਰੰਤਿ ਅਗਿਆਨੀ ਨਾ ਹਮ ਹਿੰਦੂ ਨ ਮੁਸਲਮਾਨ ਨੈਨ ਸੰਤੋਖੇ ਪ੍ਰਭ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ਨਿਕਟਿ ਹਰਿ ਨਿਕਟਿ ਹੀ ਬਸਤੇ ਬਿਨੁ ਦਾਗੇ ਭਗਿ ਜਾਈ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਠਾਕੁਰ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ਜੈਸੀ ਰਾਖੀ ਲਾਜ ਭਗਤ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਕੀ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਨ ਮੰਤਾ ਹਰਿ ਪੰਖ ਲਗਾਇ ਮਿਲੀਜੈ ਨਾਰਾਇਣ ਸਾਧ ਸੰਗਿ ਨਰਾਇਣ ਸਾਧੂ ਬਿਨੁ ਨਾਹੀ ਦਰਵਾਰ ਸਫਲੁ ਓਹੁ ਮਾਥਾ ਸੰਤ ਨਮਸਕਾਰਸਿ ਰਾਮ ਸਿਮਰਿ ਰਾਮ ਸਿਮਰਿ ਰਾਮ ਸਿਮਰਿ ਭਾਈ ਕੋਟਿ ਕਰਮ ਬੰਧਨ ਕਾ ਮੂਲੁ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਗੁਰ ਲਾਹਿ ਪਾਰਦੋ ਸੰਤ ਚ ਓਲ੍ਹਗ ਓਲ੍ਹਗਣੀ ਗਾਵਹੁ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਣ ਗੀਤ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੧ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੨ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੩ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੪ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੫ ਕਬਿ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ-੬ ਜਬ ਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਾਜਨੁ ਲਾਗਾ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਝੂਠਿ ਦੇਹੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਭਗਤਿ ਤੇ ਬਾਹਜ ਚਲੁ ਰੇ ਬੈਕੁੰਠ ਤੁਝਹਿ ਲੇ ਤਾਰਉ ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਨਿਹਾਲ ਸਾਧ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਿ ਵਸੈ ਚਤੁਰ ਬੇਦ ਪੂਰਨ ਹਰਿ ਨਾਇ ਪ੍ਰੇਮੁ ਜਾਇ ਤਉ ਡਰਪੈ ਤੇਰੋ ਜਨੁ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦ ਚਵਿਆ ਜਾਪ ਤਾਪ ਦੇਵਉ ਸਭ ਨੇਮਾ ਜਹ ਦੇਹੁਰਾ ਨ ਮਸੀਤਿ ਛੈਲ ਲੰਘੰਦੇ ਪਾਰਿ ਗੋਰੀ ਮਨੁ ਧੀਰਿਆ ਜਿਨ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਹੇਤ ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੀਨੀ ਸਾਜਨਹਿ ਸਾਧੂ ਜਨ ਇਹ ਬਾਣੀ ਰਸਨਾ ਭਾਖੀ ਓਨਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਨਾਨਕ ਤਉ ਫਿਰਿ ਦੂਖ ਨ ਥੀਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵ ਦੇਖਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਨੈਨੀ ਤਿਨ ਕਉ ਕਾਲ ਨ ਖਾਤੇ ਪੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਨਾਨਕੁ ਜੀਜੈ ਸਿਮਰਣੰ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੰ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੇ ਪੂਜਹੁ ਸਦ ਪੈਰਾ ਮਨੁ ਮੋਤੀ ਜੇ ਗਹਣਾ ਹੋਵੈ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਤਿ ਹਥਿ ਕੀਨੀ ਤੂ ਭਗਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਭਗਤਾ ਤਾਣਿ ਤੇਰਾ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਜਿਨਿ ਮਾਣਿਓ ਮਤੁ ਦੇਖਿ ਭੂਲਾ ਵੀਸਰੈ ਰੁਣ ਝੁਣੋ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਹਿ ਤੇ ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਕਦਿ ਨਾਨਕ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ਭਗਤ ਦਾ ਗੁਰੂ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਧੂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਅਤਿ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੁਰ ਜੋਤਿ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਿਸ ਗਲ ਵਿਚ ਸਫ਼ਲਤਾ ਰਾਮ ਭਤਾਰ ਗੁਰੂ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਧਰਮ ਕਰਮ ਵਿਅਰਥ ਹਨ ਗੁਰੂ ਕੰਤ ਜੀਵ ਇਸਤਰੀ ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਗਲੀ ? ਸਿਖ ਗੁਰੂ ਪੂਜਕ, ਪਿਤਰ ਪੂਜਕ ਨਹੀਂ ਕ੍ਰਿਸਨ ਚਰਾਵਤ ਗਾਊ ਰੇ ਬਿਮਾਰੀ ਵੀ ਕਰਤੇ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਹੈ ਜਗਤ ਉਧਾਰਣ ਸੇਈ ਆਏ ਸੰਤ ਸਭਾ ਕਉ ਸਦਾ ਜੈਕਾਰੁ ਸੰਤਨ ਸੰਗਿ ਕਬੀਰਾ ਬਿਗਰਿਓ ਕਰਿ ਬੰਦੇ ਤੂ ਬੰਦਗੀ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਾ ਬਡਾ ਤਮਾਸਾ ਰਾਮਾ ਹਮ ਦਾਸਨ ਦਾਸ ਕਰੀਜੈ ਬਿਨੁ ਮਿਲਬੇ ਨਾਹੀ ਸੰਤੋਖਾ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਜੈਸੇ ਕੁਬਜ ਕੁਰੂਪ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਮਨਿ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਜਿਹ ਨਰ ਕਉ ਕੀਨੀ ਬਿਰਲੇ ਕਾਹੂ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਏਕ ਘੜੀ ਆਧੀ ਘਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸੁਧਿ ਆਈ ਨਰਨਰਹ ਨਮਸਕਾਰੰ ਜਬ ਕੀ ਮਾਲਾ ਲਈ ਨਿਪੂਤੇ ਧ੍ਰਿਗੰਤ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਸਨੇਹੰ ਚਾਰ ਬਜਰ ਕੁਰਹਿਤਾਂ ਵਾਹਗੁਰੂ ਤੇਰਾ ਸਭੁ ਸਦਕਾ ਜਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਕਾ ਧਾਮ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਹੋਲੀ ਕੀਨੀ ਸੰਤ ਸੇਵ ਸਿਖ ਕੌਣ ਹੈ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਨੇਮ ਕੀ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਕੀ ਹੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਨਾਇ ਸਿਮਰਣ ਅਤੇ ਸਾਧੂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਹੀ ਮੁਕਤੀ ਦਾ ਰਾਹ ਹਨ ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਜੁਗਾਂ ਦੇ ਮਹਾਤਮਾਂ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਨੂੰ ਡੰਡਉਤ ਪ੍ਣਾਮ ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਅਤਿਅੰਤ ਜਰੂਰੀ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ ਨਾਲ ਗਹਿ ਗਚ ਪ੍ਰੇਮ ਰਾਮ ਰਾਇ ਸੋ ਦੂਲਹੁ ਪਾਇਓ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਪਾਰਬ੍ ਹਮ ਇੱਕ ਹਨ ਗੁਰੂ ਨੂ ਤਨ ਮਨ ਅਰਪਣ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਨਾਮ ਜਪਣ ਨਾਲ ਹੀ ਅਸਲ ਸੁਚੱਮਤਾ ਸਾਧੂ ਦੇ ਲੜ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨਾਮ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਭਗਤਾਂ ਕੋਲ ਭਗਤ ਦੁਨਿਆਵੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਦੇ ਮੁਥਾਜ ਨਹੀਂ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਅਤੇ ਸਿਮਰਣ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਸਭ ਵਿਅਰਥ ਗੁਰੂ ਸੰਗਤਿ ਅਤੇ ਬੰਦਗੀ ਸੰਤਹ ਚਰਨ ਮਾਥਾ ਮੇਰੋ ਪਉਤ
